Inteligencja (od łac. intelligentia – zdolność pojmowania, rozum) – zdolność do postrzegania, analizy i adaptacji do zmian otoczenia. Zdolność rozumienia, uczenia się oraz wykorzystywania posiadanej wiedzy i umiejętności w sytuacjach nowych. Cecha umysłu warunkująca sprawność czynności poznawczych, takich jak myślenie, reagowanie, rozwiązywanie problemów.
To definicja inteligencji zaczerpnięta z Wikipedii.
Inteligencja to sposób, w jaki widzimy, odbieramy, oceniamy lub reagujemy na to, co pojawia się z zewnątrz, niezależnie od tego, czy czeka nas rozwiązanie zadania matematycznego, czy zaplanowanie wyprawy w góry.
Jest to zdolność do reagowania i działania w nieustannie zmieniającym się środowisku.
Skąd się bierze inteligencja?
Istnieja dwa poglądy, opozycyjne wobec siebie, które mówią, że:
1. Inteligencja jest warunkowana genetycznie, co oznacza, że człowiek rodzi się z określonym poziomem inteligencji i niezależnie od tego, czy będą się uczyć i rozwijać to pozostanie ona na tym samym poziomie.
2. Druga opcja zakłada, że inteligencja jest czymś, co można kształtować i dzięki pracy własnej można zmieniać jej poziom.
Cała trudność polega na określeniu zależności pomiędzy genami, doświadczeniem a poziomem inteligencji. Inteligencja bowiem jest skomplikowanym połączeniem czynników genetycznych i środowiskowych, których zależności i ich role w kształtowaniu się inteligencji są nieustannie badane.
Geny czy środowisko?
Badania nad inteligencją oraz jej warunkowaniem doprowadziły w 1980 roku do przełomu zapoczątkowanego przez Jamesa Flynna, który opublikował wyniki swoich badań dotyczących zależności pomiędzy inteligencja a upływającym czasem. Opis ten znany jest w psychologii jako Efekt Flynna.
Flynn zauważył, że poziom inteligencji społeczeństwa urósł znacząco w przeciągu 50 lat. Efekt ten zaobserwowano w kilkunastu krajach na świecie, w tym w USA.
W czasie, gdy skłaniano się do tezy, że to genetyka warunkuje poziom inteligencji, to odkrycie spowodowało duże zaskoczenie, gdyż geny nie ulegają zmianie w tak szybkim tempie.
Ten wzrost był zbyt wysoki ( około 21 punktów), by można go było tłumaczyć zmianami genetycznymi.
Według Flynna wpływ genów na inteligencje jest niewielki, kształtują one jedynie sposób poszukiwania różnego rodzaju środowisk wspierających kształtowanie i rozwój inteligencji.
Co jest w tym wszystkim najważniejsze?
Najważniejszym wnioskiem płynącym z powyższych badań jest stwierdzenie, że inteligencję można poprawiać, można na nią wpływać, można ją rozwijać.
Najważniejszą bowiem rolę w kształtowaniu inteligencji odgrywa środowisko. Geny będą miały wpływ na różnicowanie środowisk, w których osoby będą poszukiwały doświadczeń, a tym samym ich inteligencja będzie rozwijała się innymi torami.
Będzie się rozwijała – nie będzie stała, niezmienna i dana raz na zawsze.
Na postawie www.edulider.p
